• TÜM KİTAPLARIMIZDA %10 İNDİRİM MEVCUTTUR.
• 
  

KİTAPIN PDF TAM METNİ İNTERNET SAYFAMIZDA YAYINLANMAYA ÇALIŞILACAKTIR. BU GERÇEKLEŞTİKTEN SONRA TAM METİN PDF'Yİ İNDİRİP BİLGİSAYAR/TABLET/TELEFON VB. OKUYABİLİR, DOSTLARINIZLA PAYLAŞABİLİRSİNİZ. O ZAMANA KADAR İSTEYEN E-POSTA ADRESİNİ YAZARAK KİTABIN PDF'SİNİ TALEP EDEBİLİR.

“Ulusların kendi kaderlerini belirleme hakkı (yani ayrılma sorununu kararlaştırılmasının tam olarak özgür ve demokratik bir yönteminin anayasal güvencesi) hiçbir koşul altında, belli bir ulusun ayrılmasının uygunluğuyla karıştırılamaz. Sosyal-demokrat parti, ayrılmanın uygunluğu sorununu, her özgül durumda, bir bütün olarak toplumsal gelişmenin ve proletaryanın sosyalizm için yürüttüğü sınıf mücadelesinin çıkarlarına yararlı olup olmadığına bakarak karar vermek zorundadir.” (V. İ. Lenin)

•        İÇİNDEKİLER
• 
  
•     9 ERMENİ SOSYAL-DEMOKRATLARININ BİLDİRGESİ ÜZERİNE, Şubat 1903
•   14 PROGRAMIMIZDA ULUSAL SORUN, Temmuz 1903
•   27 ULUSAL SORUN ÜZERİNE TEZLER, Temmuz 1913
•   39 ULUSAL SORUN ÜZERİNE KARAR, Eylül 1913
•   43 “ULUSAL-KÜLTÜREL” ÖZERKLİK, Kasım 1913
•   49 RSDİP’NİN ULUSAL PROGRAMI, Aralık 1913
•   58 ULUSAL SORUN ÜZERİNE ELEŞTİREL NOTLAR, Kasım-Aralık 1913
•   59 I. Dil Sorununda Liberaller ve Demokratlar
•   63 II. “Ulusal Kültür”
•   68 III. Milliyetçi “Asimilasyon” Öcüsü
•   76 IV. “Ulusal-Kültürel Özerklik”
•   84 V. Ulusların Eşitliği ve Ulusal Azınlığın Hakları
•   93 VI. Merkezileşme ve Özerklik
•   99 ULUSAL SORUN ÜZERİNE BİR KONFERANS İÇİN NOTLAR, 10-20 Ocak 1914
• 113 ULUSLARIN KENDİ KADERLERİNİ BELİRLEME HAKKI, Şubat-Mayıs 1914
• 114 I.    Ulusların Kendi Kaderlerini Belirlemesi Ne Demektir?
• 120 II.   Ulusların Kendi Kaderlerini Belirlemesi Ne Demektir?
• 124 III.  Rusya’daki Ulusal Sorunun Somut Özellikleri ve Rusya’nın Burjuva-Demokratik Dönüşümü
• 131 IV.  Ulusal Sorunda “Pratiklik”
• 138 V.   Ulusal Sorunda Liberal Burjuvazi ve Sosyalist Oportünistler
• 151 VI.  Norveç’in İsveç’ten Ayrılması
• 159 VII.  Enternasyonal’in Londra Kongresi Kararı (1896)
• 164 VIII. Ütopyacı Karl Marks ve Pratik Rosa Luxemburg
• 174 IX.  1903 Programı ve Tasfiyecileri
• 186 X.   Sonuç
• 192 BÜYÜK-RUSLARIN ULUSAL ONURU ÜZERİNE, Aralık 1914
• 198 ULUSAL SORUN VE SÖMÜRGELER SORUNU ÜZERİNE TEZLERİN ÖN TASLAĞI, Haziran 1920
• 209 Açıklayıcı Notlar

• Seçme Yazılar
• Cilt: IV
• V. İ. Lenin
• Kuramsal Kitaplar-4
• Birinci baskı, Aralık 2010, Ankara
• ISBN 978-605-4087-112
• 227 Sayfa, 10,5x19,5
• 75 TL.
• 
  
• 
  

        VLADİMİR İLİÇ ULYANOV LENİN

       Sovyetler Birliği’nin ve Komintern’in (III. Enternasyonal) kurucusu ve yol göstericisi, Bolşevik Partisi’nin ve Ekim Devrimi’nin önderi Vladimir İliç Ulyanov, 22 Nisan 1870’de Simbirsk’de doğdu. Öğretmen olan İlya Nikolaviç ile bir doktor kızı olan Maria Aleksandrovna’nın altı çocuğundan üçüncüsüydü. Ağabeyi Narodnaya Volya’ya katılmıştı ve çar III. Alexandr’a yönelik başarısız suikast eylemi nedeniyle 1891’de idam edildi. 1887’de Simbrisk lisesini bitiren Lenin, 1891 yılında St. Petersburg Üniversitesi’nin hukuk bölümünden mezun oldu ve 1892’de Samara’da staj yapmaya başladı. 1894’de St. Petersburg’a geri dönerek propaganda çalışmalarına başladı. İlk yazılarını bu çalışmaları sırasında yazmaya başladı. Nisan 1895’de Plehanov, Zasuliç ve Akselrod’la görüşmek, “Osvobozhdenie Truda” (Emeğin Kurtuluşu) adlı marksist grupla bağlantı kurmak için ilk kez yurtdışına çıktı. St. Petersburg’a döndüğünde illegal “İşçi Sınıfının Kurtuluşu İçin Mücadele Birliği”ni örgütledi. Aralık 1895’de örgüte yönelik operasyonda tutuklandı ve bir yıl cezaevinde yattıktan sonra Şubat 1897’de üç yıllık sürgün cezası için Sibirya’da Yenisey’e gönderildi. 1898’de, sürgünde St. Petersburg’daki illegal çalışmada yer alan N. K. Krupskaya ile evlendi. Bu üç yıllık sürgün sırasında ilk büyük yapıtı Rusya’da Kapitalizmin Gelişmesi’ni tamamladı. Sürgünden sonra, 1900’de İsviçre’ye giden Lenin, “Emeğin Kurtuluşu” grubuna katıldı ve Aralık 1900’de yayınlanmaya başlayan İskra’nın (Kıvılcım) kurucuları arasında ve yayın kurulunda yer aldı. “Lenin” takma adını ilk kez İskra’da yayınlanan bir yazısında kullandı.

       RSDİP’in (Rusya Sosyal Demokrat İşçi Partisi) Temmuz-Ağustos 1903’deki II. Kongresi’nde ortaya çıkan Bolşevik (Çoğunluk) ile Menşevik (Azınlık) ayrışmasında Bolşeviklerin başında yer aldı. 1905 Devrimi’nin yenilgisinden sonra Aralık 1907’de, Nisan 1917’ye kadar kalacağı ikinci sürgün dönemi başladı.

       Şubat 1917 Devrimi üzerine 4 Nisan 1917’de Rusya’ya geri döndü. 7 Kasım (24 Ekim) 1917’de Lenin’in önderliğinde Bolşevikler iktidarı ele geçirerek Büyük Ekim Devrimi’ni gerçekleştirdiler. 8 Kasım 1917’de Rusya İşçi ve Asker Sovyetleri kongresi tarafından Halk Komiserleri Konseyi (Bakanlar Kurulu) başkanlığına seçildi. 30 Ağustos 1918’de sosyalist-devrimci parti üyesi biri tarafından düzenlenen suikastta yaralandı. 1922’de sağlığı iyice bozulan Lenin, 21 Ocak 1924’de Moskova yakınlarındaki Gorki kentinde yaşamını yitirdi.

       Lenin’in başlıca yapıtları şunlardır:

       Çto takoye “Druzya Naroda” i kak oni voyuyut protiv Sotsial-Demokratov?, 1894 (“Halkın Dostları” Kimlerdir ve Sosyal-Demokratlara Karşı Nasıl Savaşırlar?); Ekonomiçeskoye soderzhaniye narodniçestva i Kritika evo v Knige g. Struve, 1895 (Halkçı Parti’nin Ekonomik İçeriği ve Bay Struve’nin Eleştirisi. Marksizmin Burjuva Yazınındaki Yansıları); Karakteristike ekonomiçheskovo romantisma, 1897 (Ekonomik Romantizmin Niteliği); Razvitiye Kapitalisma v Rosii, 1899 (Rusya’da Kapitalizmin Gelişmesi); Çto Delat, 1902 (Ne Yapmalı?); Şap vperyod dva şaga nazad, 1904 (Bir Adım İleri, İki Adım Geri); Dve taktiki sotsial-demokratii v demokratiçheskoi revolyutsii, 1905 (Demokratik Devrimde Sosyal-Demokrasinin İki Taktiği); Agrarnaya programma sotsial-demokratii v pervoi russkoi revolyutsii 1905-1907, 1907 (1905-1907 Birinci Rus Devrimi’nde Sosyal-Demokratların Tarım Programı); Za 12 let., 1908 (12 Yıl Kolleksiyonu); Materialism i empiriokrititsism, 1909 (Materyalizm ve Ampiriyo-kritisizm); Krak II. Internatsionala, 1915 (II. Enternasyonalin İflası); Sotsialism i voina, 1915 (Sosyalizm ve Savaş); Imperialism, kak noveishii etap kapitalisma, 1917 (Emperyalizm, Kapitalizmin Son Aşaması); Pisma o taktike, 1917 (Taktikler Üzerine Mektuplar); Uroki revolyutsii, 1917 (Devrim Dersleri); Gosudarstvo i revolyutsiya, 1917 (Devlet ve Devrim); Uderzhat li bolsheviki gosudarstvennuyu vlast?, 1917 (Bolşevikler İktidarı Koruyacaklar mı?); Proletarskaya revolutsiya i renegat Kautskii, 1918 (Proletarya Devrimi ve Dönek Kautsky); Vybory v Uchreditelnoye Sobraniye i diktatura proletariata, 1919 (Proletarya Diktatörlüğü ve Kurucu Meclis Seçimleri); Detskaya bolezn “levismy” v kommunisme, 1920 (“Sol Komünizm”, Bir Çocukluk Hastalığı); Krizis v partii, 1921 (Partimizdeki Kriz); O prodnaloge, 1921 (Ayni Vergi Üzerine); O Kooperatsii, 1923 (Kooperatif Üzirene); Luchshe menshe, da luchsche, 1923 (Az Olsun, Öz Olsun).

       Lenin’in tüm yapıtları 45 ciltte toplanmıştır.